Ovog ljeta smo za vas pripremili poseban popust. Za goste koji ostaju tri ili više dana, polupansion nudimo po super sniženoj cijeni od 22.00€ po osobi. Dobrodošli.
Ovog ljeta smo za vas pripremili poseban popust. Za goste koji ostaju tri ili više dana, polupansion nudimo po super sniženoj cijeni od 22.00€ po osobi. Dobrodošli.
Biogradska gora je, pored Perućice u Bosni, jedina prašuma u Evropi. Kao jedinstven kutak netaknute iskonske prirode više od jednog vijeka je pod zaštitom države. Biogradska gora je prirodna laboratorija biljnog i životinjskog svijeta. Naučnici su ustanovili da se u njoj nalazi 25 biljnih zajednica i 84 vrste drveća. U njoj rastu stabla pravi džinovi - dosežu visinu i do 60 metara, a neka su stara i po pet stotina godina. U središtu se nalazi njen najljepši ukras - Biogradsko jezero.
Ova freska koja se čuva u Manastiru Morača, Pablo Picaso je uvrstio u spisak remek dijela svjetske umjetnosti. Freska je iz 16-tog vijeka a predstavlja pobjedu nad takozvanim "plastičnim" stilom, koji je počeo još u 13-tom vijeku.
Crna Gora je bila prva zemlja u svijetu sa nacionalnom štamparskom kućom. Gospodar Zete, Đurađ Crnojević donio je štamparsku opremu iz Venecije 1493 godine, samo četrdeset godina nakon što je Gutenberg izumio moderne štamparske vještine. Tako je Obod na Cetinju dobio štampariju prije svih tadašnjih evropskih i svjetskih prestonica, sa izetkom Rima (1467), Pariza (1470) i Budima (1473). Samo godinu dana poslije otkrića Amerike (1493) na Cetinju je štampan “Oktoih”, remek djelo štamparstva i prva štampana knjiga na Balkanu.
Najstarije i najbolje očuvano staklo pronađeno na prostoru Evropi, sa nazivom Diatreta, iz 4. vijeka pne. nadjeno je u blizini Pljevalja. Diatreta je staklena kavez vaza ukrašena sa plavim staklenim nitima. Smatra se neprocjenjivom i jedinom te vrste u svijetu.
Početak skijanja u Crnoj Gori vezuje se za Fridrih Angela, koji je još davne 1893. godine, došavši iz Norveške, obučavao Crnogorce skijanju. Tada, skijanje je bilo namjenjeno lakšem kretanju u ratnim uslovima, dok je danas to sport koji privlači i razvija zimski turizam u Crnoj Gori.
Puštena je u rad na Volujici blizu Bara, 3. avgusta 1904. god. Radila je na talasnoj dužini od 500 metara a imala domet od 200km. Korišćena je uglavnom za poštanske svrhe, pomorski saobraćaj i diplomatiju na Cetinju. Volujica je bila povezana sa stanicom San Cataldo u Bariju, a preko nje, sa zapadnom Evropom.
Crkva Sveti Ilija na Carinama koja se nalazi pod južnim obroncima Komova je hram izgrađen na najvećoj nadmorskoj visini u Evropi. Nalazi se na 1800 metara iznad nivoa mora. Nad ulazom crkve stoji natpis: "Ovaj hram podiže njegovo visočanstvo knjaz Nikola Prvi Petrović za pokoj duše svoga oca vojvode Mirka Petrovića Njegoša, hrabrom plemenu Kuča 1900. godine"
Kanjon Nevidio na rijeci Komarnici je najsuroviji kanjon na svijetu. Prvi put ga je ljudska noga prešla tek 1965 godine. Nalazi se na 50 km od Žabljaka prema Šavniku. Dug je oko 3,5 km. Kanjon obiluje vodopadima, virovima, uzanim kanalima, vertikalnim stijenama i pjenušavim bukovima, koji ga čine izuzetno atraktivnom destinacijom za sve ljubitelje avanture. Na nekim mjestima se njegove litice sužavaju i do pola metra, a visina im doseže gotovo 400 m.
Već 1903. Crna Gora, prva u Evropi, u poštanski saobraćaj uvodi državni automobil. Bilo je to 6. jula 1903. Ovaj automobil kupljen u Parizu, proizveden u firmi “Delahaye”. Imao je deset sjedišta, tvrde gume i motor jačine 16 konjskih snaga i mogao je da razvije brzinu od 15 kilometara na sat. Tada su automobil zvali "karoča bez konja što drči džadom" i "čudo od gvožđa". Bilo je potrebno 5 sati i 45 minuta da se sa Cetinja dođe u Nikšić.
Prvi automobil u Crnoj Gori došao je početkom jula 1902. godine, svega dvije godine nakon što je prvi automobil proizveden u svijetu. Stigao je stazama od Kotora na Cetinje, a kako se približavao, brži je bio glas o "čudu neviđenom" koji je mobilisao i staro i mlado. Sve što je moglo izaći izašlo je na okolna brda da vidi „čudo od gvožđa, koje goni neka forca iznutra“ i „karocu bez konja što trči džadom". U njemu je bio princ Burbonski, sin Don Karlosa, španskog pretendenta koji je služio carsko – ruskoj gardi.
Rijeka Bojana je jedina rijeka u svijetu koja teče u oba smjera.
Katedrala svetog Tripuna u Kotoru je jedna od najstarijih crkava u Evropi. Sagradjena je 1166 godine. Poređenja radi, 69 godina je starija od najčuvenije katedrale Nottre Dame u Parizu.
Pećina u Djalovića klisuri je jedna od najljepših takve vrste u svijetu. Speleolozi su do sada otkrili oko 11.750 kvadratnih metara podvodnih hodnika . Pećina ima nekoliko hodnika visine 50 metara. A posebnu atrakciju čine preko 45 jezera.
Pod Komovima, na 940mnv, i 13. kilometru od Andrijevice, nalazi se selo neobičnog imena - Japan. Kako je selo dobilo ime, samo se nagadja, te postoje mnoga predanja i legende:
- Po jednom predanju, ime je nastalo zbog svađe seljaka oko rusko-japanskog rata 1904. god. Jedan dio stanovnika podržavao je Ruse, pa su dio sela u kojem su živjeli oni koji su bili ravnodušni prema ratu zvali Japan.
- Druga legenda se zasniva na priči iz doba Kraljevine Crne Gore. Seoski pametar i barjaktar Samilo Fatić, bio je istaknuti borac u ratu sa Austro-Ugarskom. Prilikom dodjele odlikovanja rekao je kralju Nikoli da bi mu najveća želja bila da dovede vodu u svoje selo sa izvorišta Biruljak. Kada ga je kralj pitao gdje je to selo, on je rekao – „Daleko je u neviđ-bog, daleko je kao Japan.“
- Mještanin Čedo Babović priča svoju verziju, koju on smatra i najtačnijom. Toponim Japan je od „iapanus“ što znači župan, krajišnik - čuvar Krajine. Ta verzija datira još iz 13. vijeka.
Jedno je sigurno, čim sunce izađe inad Komova, prvo obasja Japan, a u proljeće trešnje procvjetaju baš kao i u zemlji izlazećeg sunca.
Najstarije stablo u Evropi raste pored puta koji vodi od Bara prema Ulcinju. To je maslina, stara preko dvije hiljada godina. Obim stabla joj je oko deset metara. Stavljena je pod zaštitu države i predstavlja turističku atrakciju. Italijani su za nju nudili milione lira da je iskopaju i sa korijenom, stablom i granama prenesu u Rim.
Žabjak je najvisočiji grad na Balkanu. Nalazi se na nadmorskoj visini od 1450 metara, zauzima prostor od 445 km2 a u njemu živi preko 4500 stanovnika. Iznad njega se uždize Durmitor sa Bobotovim kukom visokim 2523 metra.
Najveći hrast u Crnoj Gori nalazi se u selu Pelev Brijeg, u blizini Podgorice. Stablo mu jedva mogu obuhvatiti četiri čovjeka raširenih ruku. Star je oko pet stotina godina.
Tvorac prvog vrta planinske flore u Crnoj Gori je Danijel Vincek. Vincek je vrt podigao u Dulovini kod Kolašina. Imeđu ostalog, autor je Planinarskog vodiča Crne Gore kao i turističkog vodiča „Jerinja glava“ koja se nalaui na vrhu Bjelasice iznad Andrijevice.
Po nekim istraživanjima, ljudi u Crnoj Gori su najvisočiji u svijetu, sa prosječnim visinom za muškarce od skoro 186 cm i prosječnom visinom žena od 171cm.
Skadarsko jezero je stanište ukljeve i krapa. Te dvije vrste se osim u njemu ne mogu naći ni na jednom mjestu u svijetu.
Zanovjet, koja raste u Crnoj Gori na nekoliko lokaliteta, jedna je od najinteresantnijih biljaka u balkanskoj flori. Njemački botaničar Ziber opisao je 1822. godine zanovet kao novu biljku pod imenom Cytisus ramentaceus.
U Crnoj Gori postoje 2.833 biljnje vrste i podvrste, a među njima su 22 biljke koje se ne mogu naći nigdje drugo u svijetu. Među njima je 220 biljaka karakterističnih samo za Balkansko poluostrvo.
Tara svojim vodotokom usijeca jednu od najvećih kanjonskih klisura u svijetu, dugu 78 km. Okomito je strmih stranica visine preko 1300 metara pa je kanjon Tare najdublji u Evropi. On je jedna od 25 najznačajnijih svetskih prirodnih znamenitosti. Pod zaštitom UNESCO-a je od 1977. godine. Tara je ujedno najduža rijeka u Crnoj Gori, duga 144 km. Nastaje ispod Komova, od rijeka Opasanice i Veruše i otapanja snijega i sezonskih kiša. Sa Pivom od Šćepan polja, u blizini granice sa Bosnom i Hercegovinom, gradi Drinu.
Ivo Vizin, pomorski kapetan iz Prčnja, je prvi crnogorski pomorac, i prvi čovjek iz južno Slovenskih zemalja koji je oplovio svijet od 1852. do 1859. godine. Imao je jedrenjak dugačak 30 metara, čija je nosivost bila 311 tona. Zvao se Splendid i imao je 11 članova posade. Krenuvši iz belgijske luke Antverpen, Ivo je na svom devetogodišnjem putu prešao 100.000 nautičkih milja. Izmedju ostalog bio je u Čileanskoj luci Valparaiso, San Francisko, Honolulu, Daleki istok, Singapur i Rt dobre nade.
