Bjelasica - Zekova glava (Pešića jezero)

Planina Bjelasica je zasigurno jedan od najljepših planinskih lanaca u Crnoj Gori. Smještena je srcu Crne Gore u centralno kontinentalnom dijelu. Ravnomjerno se grana u sva četiri pravca formirajući oblik kruga, sa širinom odnosno dužinom od 30 kilometara. Zahvata površinu od 630 kvadratnih kilometara. Rijeka Lim sa istoka, Tara sa zapada i Ljuboviđa i Lepenica sa sjevera gotovo da idealno prave prirodnu granicu ovog masiva. Karakterišu je tri specifičnosti i važne komparativne prednosti: veoma laka prohodnost i pristupačnost do najviših planinskih vrhova, veliko bogatstvo šumskog fonda i bogatstvo tekućih voda. Njen geološki sastav je vulkanskog porijekla, sa glatkim i okruglim oblicima, razlikujući se tako od većine crnogorskih planina karbonatnog sastava koje su bogate sa kraškim oblicima. Zato su njena ljeta zelena a zime bijele. I dok na Durmitoru ili Lovćenu vode propadaju, ovdje sve ostaje na površini, sliva se u mnogobrojne potoke i rijeke. Bjelasici nedostaju alpske stijene, ali je prostranost njenih umjerenih prevoja, brda i vrhova očaravajući. Ovo je najzelenija planina Crne Gore.

Jedan dio markirane crnogorske planinarske transversale CT-1 ide kroz Bjelasicu. Masiv Bjelasice ima 10 vrhova iznad 2000m nadmorske visine. Tri najvisočija vrha su: Crna Glava (2.139m), Zekova Glava (2.117m) i Troglava (2072m) nadvijaju se nad prekrasnim Pešića jezerom (1.820m).  Ovdje se nalazi i šest glacijalnih jezera:
- Biogradsko Jezero (1.094m), površina=44ha, dubina=12m
- Pešića Jezero (1.820m), površina=3.74ha, dubina=8.4m
- Ursulovačko Jezero (1.895m), površina=1.22ha, dubina=8.0m
- Šiško Jezero (1.660m), površina=2.9ha, dubina=3.2m
- Malo Šiško Jezero (1.780m), površina=0.62ha, dubina=1.7m
- Malo Ursulovačko Jezero (Blatina, 1.760m), površina=0.5ha, dubina=2.2m

Jedan dio Bjelasice je proglašen za nacionalni park “Biogradska gora”. Još 1872. Godine crnogorski Kralj Nikola je zaštitio ovo podneblje zakonom uvidjevši veliko ekološko bogatstvo, čuvajući ga tako za buduće generacije. Ovo je jedna od tri poslednje prašume u evropi. 80 posto ovog parka je nastanjeno šumom, sa stablima starim preko 500 godina. Ovdje se nalaze 26 biljnih ekosistema, 89 vrsta drveća, i preko 220 različitih vrsta biljki. Stabla stara preko 100 godina su visoka i po 40-50m. Ovdje dolazi preko 150 vrsta ptica, veliki broj raznolikih životinja i preko 350 vrsta insekata.

Foto galerija

Okruženje

Sa Zekove glave pruža se očaravajući pogled ka planinskim vrhovima koji ga okružuju. Vidikovac pruža jedan od najboljih pogleda na Pešića jezero. Od bližih planinskih vrhova izdvajaju se i lako su vidljivi Vasojevički Kom (2.461m) i Kučki Kom (2.487m), Bobotov kuk na Durmitoru (2.523m), Hajla i Moračke planine. 
- Zlatar (Velika Krševa vrh) 1.626m; Udaljenost: 60km
- Golija (Jankov Kamen) 1.833m; Udaljenost: 70km
- Hajla 2.403m; Udaljenost: 38km
- Đeravica (Srpske Prokletije) 2.656m; Udaljenost: 50km
- Visitor (Plana vrh) 2.211m; Udaljenost: 32km
- Prokletije (Maja Jezerce vrh) 2.694m; Udaljenost: 47km
- Komovi (Kom Kulčki vrh) 2.487m; Udaljenost: 21km
- Moračke planine (Kapa Moračka) 2.226m; Udaljenost: 45km
- Durmitor (Bobotov Kuk vrh) 2.523m; Udaljenost: 26km
- Maganik (Međeđi vrh) 2.139m; Udaljenost: 52km
- Ljubišnja (Dernjecista vrh) 2.238m; Udaljenost: 70km
- Sinjajevina (Babji Zub vrh) 2.277m; Udaljenost: 37km

Pogledajte i...

360° panorama na Pešića jezero
360° panorama na Pešića jezero iz drugog ugla
360° panorama puta ka Jelovici

Mapa

Kako doći

Najbolja lokacija sa koje počinje uspon ka Zekovoj glavi (2.117m) je Jelovica. Do nje možete doći automobilom iz Andrijevice, krećući se ka Beranama regionalnim putem. Prije Berana, u mjestu Pešca(A) treba skrenuti lijevo i kvalitetnim asfaltnim putem nastaviti sve do Jelovice.

Penjanje

Po dospijeću na Jelovicu imate više načina da dodjete do Zekove glave (2.117m). Preporučujemo kretanje makadamski putem, koji se odvaja desno na raskrsnici(B) koja se nalazi 2km prije kraja asfaltnog puta. Ovaj makadamski put vas vodi do samog Pešića jezera odakle se dalje penjete na Zekovu glavu. Put je uglavnom sa umjerenim nagibom, a vodi prelijepu vegetaciju, uglavnom kroz bukovu i četinarsku šumu. Na putu se nalaze potoci i šumski plodovi. Povratak sa Zekove glave vodi kroz livadske predjele prošarane šumom.

Kada se peti

Preporučeno vrijeme za penjanje je kraj maja do sredina septembra. Kao i na većini planina  moguće je penjanje tokom čitave godine, mada je u zimskim mjesecima potrebna veoma topla odjeća, obuća i iskustvo.

Visinski profil